Dag 10

Gisteravond heerlijk gegeten, hele leuke groep behalve de vrouw van de burgemeester daar voel ik een negatieve vipe,  ze denkt dat ze heel wat is....... 
Dat zal nog wel een keer botsen. Toen we koffie zaten te drinken kwam er opeens een hele grote pad aan recht op mij af, benen op tafel en griezelen. Maar goed dat we in het donker niks zien als we terug lopen naar ons huisje. Vannacht goed geslapen, Henk had teveel gegeten en had een beetje last van maagzuur. Om 5 uur werd ik wakker, precies op tijd om op te staan. We gaan om kwart voor 6 vertrekken voor onze gamedrive. Moeten we weer die klereberg af. Het is heel erg mistig dat is natuurlijk wel in mijn voordeel dan zie ik die diepe afgronden niet. En ja hoor waar ik al bang voor was gebeurde. Ik vroeg of ik aan de rechterkant mocht zitten omdat ik dan niet zo in pde diepte kon kijken , toen die bewuste vrouw zei, " wat een onzin, wat een aanstellerij. " " Nog nooit van hoogtevrees gehoord, " vroeg ik haar........   Ze ging het zelfs tegen een paar medereiziger vertellen en dan heeft ze bij mij de grens bereikt. Ik zal de krant even bellen zei ik, dan hoef je het niet aan iedereen te vertellen. We hadden een geweldige gids die prachtig kon vertellen en een groot gevoel voor humor had. Het miezerde een beetje door de mist en hij kon bijna niks zien door de voorruit van de jeep. Opeens haalde hij een ruitenwisser te voorschijn en vroeg de man die naast hem zat of die even wilde zwabberen. Die nam hem heel serieus en begon staande de ruit van se druppels van het raam te vegen. Daarna klapte hij het raam om. Het was behoorlijk koud maar gelukkig hadden we dekens. Aangekomen in het Addo Elefant reservaat was het meteen al bingo. Koedoes, bokken en gevaarlijke buffels kruisen ons pad. Opeens staan we oog in oog met een kudde olifanten. Het waren 3 groepen, alles bij elkaar zo,n 40 olifanten. Zo mooi om te zien hoe ze het kleintje beschermden. Ook zebra,s en hartenbokken lieten zich aan ons zien. De gids was helemaal in zijn sas toen er plotseling een hyena in de struiken zat, die lieten zich maar sporadisch zien, wat een oerlelijk beest is dat, maar wel heel nuttig, ze ruimen immers de kadavers op...  Vele wrattenzwijntjes met de staart recht omhoog gevolgd door hun jonkies, schildpadden in allerlei soorten en maten staken de weg over. Er was zelfs een haasje te zien met gespitste oren. 
Om 8 uur stopten we op een picknickplaats, natuurlijk zat daar schrikdraad en een afrastering omheen en kregen we een heerlijk ontbijt voorgeschoteld. Ik had mijn camera, jas en zojuist gehaalde koffie op tafel gezet en wilde mijn bordje vol gaan laden, toen de burgemeestersvrouw op mijn plaats ging zitten. Wat een secreet...... Henk riep toen keihard tegen mij, je vriendin zit op jou plaats. Iedereen begreep de hint, want iedereen heeft de pest aan haar. Ik negeer haar gewoon en ga wel ergens anders zitten, heeft ze er ook geen lol van.
En toen ging de rit weer verder.
Opeens zag een van de passagiers een pantervaraan, wat ook een moeilijk te spotten beest was. Ik kon hem nog net op de foto krijgen. Het barst hier van de olifanten.....  We hebben geen luipaard en geen leeuwen gespot die lagen waarschijnlijk al lang ergens onder de struiken te pitten. We vonden wel een karkas van een koedoe die nog heel vers was. Het waaide behoorlijk hard, zo hard dat de zonnebril (op sterkte) bij Jannie van de neus vloog. De gids stopte, reed achteruit en vroeg waar ze hem verloren had.  Door het achteruitrijden was hij over de bril gereden, die ontdaan van zijn pootjes in het zand lag. Misschien loopt er morgen wel een leeuw met een bril door het park.....
Haasjes, kleurrijke vogels, blauwe reigers, gnoes en giraffen.....  Een dierentuin in het wild.
Middag waren we weer terug op de lodge, hartstikke zwart van alle zand.... Maar weer een ervaring rijker. Eerst maar eens het zand eraf gedoucht , geluncht en daarna een heerlijke voetmassage. 
Het is alsof ik op wolkjes loop, als ik Henk in het zwembad op ga zoeken. De brutale aapjes zijn ook weer terug om te schooien, dus het is oppassen geblazen.