Dag 11

Na het diner gisteravond onze koffers gepakt, voor onze reis naar Oudtshoorn.
Het wordt vandaag een lange busdag. De berg zijn we zonder kleerscheuren afgekomen en de gratis massage, door de vele hobbels in de weg is ook achter de rug. Na een uurtje rijden koffie gedronken in een B&B met een prachtige tuin. Vele mooie plaatjes kunnen schieten. Zelden zoveel lachende gezichten gezien in een land. Een grote big smile met parelwitte tanden in de donkere snoetjes, van groot tot klein van arm tot rijk. Wat een mooi land en wat een vriendelijke mensen, zonder stress, zonder materialisme maar nog behulpzaam en zorg voor elkander.
We rijden langs grote sinaasappelplantages en alles is hier groen.
We komen onderweg hele groepen draadzitters tegen, kleine aapjes die op de draden zitten, duizenden geiten,schapen en ooievaars. Joop onze reisleider verteld ons iets over de cultuur van Zuid-Afrika, en inderdaad nu snappen we veel dingen beter. Wij als Europeanen denken vaak, waarom doen jullie niet als wij.....  Maar een democratie zal hier nooit gaan werken, daar is het land veel te complex voor. Hier gelden nog de wetten van de voorvaderen, elke stam en dat zijn er velen, heeft zijn eigen tradities die heilig voor hen zijn. Dit brengen ze over op hun kinderen en de cirkel is rond. Ik denk ook niet dat we ons daar mee moeten bemoeien, hun laten ons immers ook in onze waarde. Zij zijn op hun manier gelukkig en zouden in het leven wat wij leiden diep ongelukkig zijn. 
We rijden nu al uren door onherbergzaam gebied, je zou er bijna bij in slaap vallen. Af en toe zie je een paar bloeiende agaves, een eenzame struisvogel, en een vervallen hutje. Ik heb al 2 uur lang geen auto gezien.....
In gedachten ben ik al bezig met mijn fotoboeken ( het zullen er wel 2 worden) want ik heb zoveel mooie herinneringen vastgelegd dat het zonde zou zijn dat ik er vele weg moet gooien. Mochten jullie interesse hebben om ze te komen bekijken ben je natuurlijk van harte welkom.  
De dorpjes die we passeren bestaan voor het grootste gedeelte uit zg Mandela huisjes,  die de mensen uit krottenwijken gratis krijgen van de regering. Ze lijken op de tekeningen van een kleuter, een klein vierkantje met een deur in het midden en aan allebei de kanten een raampje. Ook valt mij op dat de kinderen hier nog bijna allemaal op blote voetjes lopen. We hebben onderweg een sandwich gegeten in een heel apart zaakje. Een soort antiek en curiosewinkeltje  waar je tussen allerlei prullaria je broodje en een drankje kon opeten. Er stond een oud karretje met 2 ezeltjes en die zette ik gelijk natuurlijk op de foto. Komt er een vies mannetje zonder tanden aangerend die mij in een soort vreemde taal geld wilde aftroggelen voor de foto. Hij was allesbehalve vriendelijk dus mijn haren stonden al overeind....... Op die manier kreeg hij dus geen rooie rand.
Na een uur rijden komen de eerste boeren met struisvogels komen al in zicht. We gaan straks een bezoek brengen aan die grote vogels. Wat een beesten, ik heb een kuikentje vastgehad, dat was heel lief maar die grote jongens daar moest je voor oppassen. Ze hadden het vooral gemunt op ringen en armbandjes. Toch ben ik zo flink geweest om er een uit mijn hand te laten eten. Nu maar hopen dat de foto gelukt is, want er waren maar 3 mensen uit onze groep die dat durfden. Alweer iets overwonnen.
Snel op naar onze lodge, anders zien we maar weinig meer van ons onderkomen, dat in een prachtig gebied moest liggen.  Nog even gestopt voor een foto van een van de vele aftrekplekken. Jullie zullen nu wel denken, wat krijgen we nu, maar dat zijn bordjes langs de weg, waarop staat aftrekplek, wat betekend dat je daar van de weg af kunt, zoals bij ons de afritten op de snelweg. Ook kwamen we langs aftreehuisjes, dat zijn huisjes voor mensen die met pensioen ( dat heet hier aftreeien) zijn. Ze kunnen zich dan inkopen. Er is een keuken en een ziekenhuisje, zodat ze als ze niet meer kunnen koken, toch te eten krijgen en verzorging bij ziekte. 
Aangekomen in onze lodge "buffelsdrift" keken we onze ogen uit, we zitten in een tent van alle gemakken voorzien, met uitzicht op het meer, waar hippo,s en verschillende andere dieren komen drinken. We kunnen zelfs het bed met een afstandsbediening verwarmen. Wat een luxe.......
We gaan even een eindje wandelen, wel uitkijken voor slangen en wilde dieren, maar nu is het nog licht en kun je ze beter zien. Toen ik terug kwam van mijn fotosafari stond er een koedoe ( een prachtig klein hertje met mooie strepen op zijn rug) achter onze tent. Doortje van Tellingen dook natuurlijk gelijk de struiken in en ineens stond hij vlak voor me, keek me aan en wachtte even tot ik de foto had gemaakt. Wat ben ik toch een mazzelkont